Tačno su dvije godine otkako se Perper-zona po prvi put našla na ovim stranicama i u namjeri da čitaocima ponudi korisne informacije, objašnjenja, upozori na gubitke i usmjeri ih na izvore zarade, a sa željom da bude što jasnija, pisana je uz maksimalno izbjegavanje korišćenja stručnih termina.

Zamijeniti stručne izraze onima koji će svakome biti razumljivi tek je jedan od izazova za nekoga ko ne želi sebično da čuva informacije o skrivenom blagu na tržištu kapitala, već da ih učini dostupnim svima.

Mnogo veći izazov za autora ne tako kratkog teksta je traženje sinonima za pojam koji se prožima od početka do kraja, a koji bi bilo besmisleno svakog puta pomenuti na isti način. Tako se Evropa vrlo često pomene i kao Stari kontinent, Kina kao Srednje kraljevstvo, Japan kao Zemlja izlazećeg Sunca, a Afrika kao Crni kontinent. Pisanje o konfliktu Ruske Federacije i Ukrajine uslovilo je i da se na njih ponekad ukaže kao na po površini najveću zemlju na svijetu, odnosno u Evropi.

Većina ovih naziva tekovine su davne istorije, poetskih opisa u klasicima svjetske književnosti i nečega što je ne mijenja već vjekovima, dok relativno nove nazive imaju Ukrajina koja se u ovom kontekstu pominje tek od raspada Sovjetskog Saveza i Hrvatska, koja se od prošle godine često naziva još i najmlađom EU članicom.

No u ovoj seriji tekstova Njemačka je na desetine puta pomenuta kao „vodeća evropska ekonomija“, Sjedinjene Američke Države kao „vodeća svjetska ekonomija“, Kina kao „druga po veličini ekonomija u svijetu“, otkako je činjenica da je najmnogoljudnija prešla u drugi plan.

Dok prelistavaju svjetsku štampu, one koji iz ovog ugla posmatraju stvar mnogo će više privući naslov koji ukazuje na smanjene prognoze rasta vodećih evropskih ekonomija, nego onaj koji najavljuje tekst o ogromnoj zaduženosti zemalja na jugu Evrope.

U psihološkom poimanju ove oblasti kada je nešto ekonomija ono ima širi značaj i uticaj na ostale subjekte, nego onda kada se pominje kao jedinica koja je državnim granicama odvojena od ostatka sistema.

Drugim riječima, ukoliko, kao što se to posljednjih mjesec dana dešava, stanje u vodećoj evropskoj ekonomiji postane alarmantno, negativni signali šire se cijelim tržištem. Konkretno, usporavanje njemačkog rasta ima višestruko veći uticaj na slabljenje eura nego povećanje grčkog državnog duga.

Dok šira javnost Njemačku percipira kao „ekonomiju“, a Grčku kao državu čiji problemi su njeno unutrašnje pitanje, u cjelini iz koje ni jedan element nije izopšten, nijedna pojava se ne može sagledati bez razmatranja uticaja koji neka promjena može proizvesti u sistemu.

Ipak, ovakvo prihvatanje stvari vrlo često navede samo najpronicljivije kritičare svakodnevice da se zapitaju zašto je neko „ekonomija“, a neko „država“, ostali se rukovode ovom terminologijom gotovo jednako koliko i označavanjem da je nešto republika ili kraljevina, shodno činjeničnom stanju.

Uglavnom uslijede hvalisanja, isticanje napretka na svim poljima, licitiranje procentima i euforično citiranje izjava čelnika svjetskih institucija čijim je računanjem uspjeha jedne zemlje rezultat lociran na desnoj strani brojčane ose, iako je sve to daleko od „ekonomije“.

Taj status danas označava snagu onih zemalja koje su po privrednom razvoju mnogo više prepoznate nego po drugim društveno-političkim dešavanjima – onako kako je robovlasništvo karakterisalo Rimsko carstvo, kmetstvo carsku Rusiju, oporezivanje poljoprivrede Otomansko carstvo ili kastinsko uređenje Indiju.

Specifičnosti sistema i uticaj koji su u njima formirani društveni odnosi imali na ostatak svijeta danas su zamijenjeni brojčanim pokazateljima – stopom rasta i bruto domaćim proizvodom po glavi stanovnika.

Ako nijeste „ekonomija“ onda ste Bliski istok, Balkan, PIGS zemlje, Subsaharska Afrika – nešto od onoga što će javnosti već samim nazivom najaviti da ste pomenuti zbog nekog problema, nedostatka ili da u odnosu na privrednu saradnju unutar regiona kojem pripadate uvijek postoje „preča posla“.

Na primjeru Kine uočljivo je da je prekretnica bila u promjeni načina razmišljanja, no nekima primjena drugog modela mnogo teže pada nego civilizaciji koja postoji više od četiri milenijuma.