Niske kamatne stope na depozite u Švajcarskoj kliznuće još dublje u minus u cilju  prevazilaženja finansijskih ograničenja koja su se pojavila na početku godine kada je nacionalna valuta iznenadnom odlukom SNB naglo ojačala.

Švajcarska narodna banka – SNB odlučila je da kamatnu stopu gurne još dublje u negativnu teritoriju nakon što su se aktivnosti u monetarnoj politici koju sprovodi Evropska centralna banka pokazale još agresivnijim nego što se u toj alpskoj zemlji strahovalo.
Ekonomski rast Švajcarske usporio je ove godine zbog oštrog rasta švajcarskog franka od početka godine, stavljajući pritisak na centralnu banku da brzo reaguje na očekivane efekte najavljenog programa kvantitativnog popuštanja ECB.
Švajcarsko ministarstvo ekonomije upravo je saopštilo obeshrabrujuće podatke o padu bruto domaćeg proizvoda u kvartalu koji je završen septembrom, nakon što je tokom prethodnog zabilježen blagi rast od 0,2 odsto.
Oštar rast franka koji je uslijedio nakon 15. januara ove godine kada je SNB neočekivano odustala od pokušaja ograničavanja njegove vrijednosti na 1,2 eura izazvao je šok na valutnog tržišta kada je počeo naglo da raste istovremeno i u odnosu na euro i na dolar.
Ovo ograničenje kretanja kursa uvedeno je 2011. godine, kada je uočeno da se, nakon evropske dužničke krize, brojni ulagači okreću švajcarskom franku, percipirajući ga kao sigurnu valutu s tendencijom da dalje jača. SNB je to učinila nakon upozorenja brojnih švajcarskih izvoznika da će jaka valuta učiniti da njihovi proizvodi u inostranstvu poskupe, što bi uslovilo smanjenje tražnje, te rezultiralo gubicima.
Potez je napravljen jer je neposredno pred i u vrijeme globalne krize rasla tražnja za švajcarskim francima koja mu je podigla vrijednost, pa je sa 1,67 franaka za euro iz 2007. dospio na 1,02 franka za euro u 2011. godini, što je pvajcarske proizvode učinilo manje konkurentnim van zemlje, zbog čega je SNB intervenisala s uspostavljanjem praga od 1,2 franka za euro.
Iako je ova mjera povećala povjerenje ulagača i zaštitila švajcarske izvoznike, cijena takve politike bila je nagomilavanje stranih valuta nastalih nakon intenzivnog štampanja franka kojima je pretežno euro kupovan na tržištu, pa je već u 2014. udio deviznih rezervi iznosio koliko i 80 odsto švajcarskog bruto domaćeg proizvoda.
Švajcarska je, poput Velike Britanije, pozicionirana tako da, ma koliko nezavisna u vođenju monetarne politike bila, neprestano bude prinuđena da balansira između odluka centralnih banaka, naročito onima vezanih za kamatne politike u eurozoni i u Sjedinjenim Američkim Državama.
Jačanje franka dovelo je do pojave negativne inflacije u Švajcarskoj, potrošačke cijene su u ovoj godini do oktobra snižene 1,4 odsto. Švajcarska ekonomija izbjegla je recesiju u tehničkom smislu, budući da nije imala dva uzastopna kvartala u kojima je stopa rasta bila negativna, no ograničavajući faktori rasta BDP su sve više prisutni. Kada je riječ o turizmu, zabrinjava sve manja posjećenost gostiju iz zemalja eurozone i SAD, jer je ova i inače skupa zemlja u ovakvom odnosu snaga valuta postala skuplja nego ikad.
Ono što je najavljeno ove sedmice je da će u Švajcarskoj troškovi pozajmljivanja od sada biti i zvanično najniži na svijetu, paralelno sa snižavanjem stope na depozite još dublje u negativnu zonu, pa će ona iznositi minus 0,75 odsto.
U vremenu kada se, usljed intervencija u američkoj kamatnoj politici očekuje dodatno jačanje dolara, a nakon proširenja programa otkupa obveznica u eurozoni slabljenje eura, kretanje franka zavisiće isključivo od narednog poteza SNB, jer bi prepuštanje kretanja uticajima zakonitosti tržišta zadao dodatni udarac ovoj bogatoj, ali i januarskim potezom uzdrmanoj ekonomiji..